Avelino Díaz
o Poeta de Meira
Avelino Díaz e Díaz naceu no seo dunha humilde familia campesiña, no lugar da Travesa (parroquia de Santa Comba de Órrea), no concello lugués de Riotorto, o 14 de novembro de 1897.
Ata os 10 anos, Avelino viviu coa súa nai na Travesa, mudándose a Meira en 1907. Tres anos despois, en 1910, cando só tiña 12 anos, Avelino tomou o camiño da emigración a Bos Aires en compañía dun familiar.
A formación do “poeta de Meira” antes de emigrar era mínima, como outros nenos só podía ir á escola cando chovía.
Nos seus poemas xa escritos en Arxentina, reflicte que, ademais de traballar, dedicou un tempo á formación ou, en todo caso, a ler todo o que lle chegou ás mans.
Despois dunha estancia de 6 anos na capital porteña, impulsado pola saúde ou porque as cousas non lle ían ben, aínda que xa gañara algo de diñeiro, regresou a Meira en 1916. Nesta cidade permanecerá catro anos dedicándose á práctica, sen título oficial, como profesor en tres vilas da contorna e, segundo el, confesou, ir á vendima a Castela.
Á idade de 22 anos, en 1920, tomou de novo o camiño cara ás Américas, esta vez cara a Cuba.
En 1921 estableceuse definitivamente en Bos Aires, onde pronto casou cunha moza de Navarra, Felisa Iduriaga, que finalmente tivo catro fillos e formou un fogar do que sempre se sentiría moi orgulloso.
A pesar do inmenso cariño que sentía pola Terra e pola súa nai, nunca volveu.
Na capital de Bos Aires, onde actualmente unha rúa leva un nome homónimo, morrería o 29 de marzo de 1971, no Sanatorio do Centro Galego, aos 73 anos, case cego e padecía alzhéimer.
Foi enterrado no Panteón do Centro Galego preto de Castelao e Ramón Suárez Picallo, dúas grandes personalidades ás que Avelino admiraba profundamente.
Avelino publicou tres volumes poéticos aínda vivo, os dous primeiros (“Flor de retama” e “Debezos”) en 1947, a piques de cumprir 50 anos, e o terceiro (“Pallaregas”) en 1963, aos 65 anos. As tres son a edición do autor, que debeu significar un gran esforzo económico para un home que vivía e mantivo a unha familia cun salario non moi alto como traballador asalariado. Tanto “Flor de retama” como “Debezos” foron moi ben acollidos pola crítica, sendo obxecto de numerosas recesións que responden, en boa medida, ao aprecio e popularidade que gozou na comunidade; “Pallaregas” pasou máis desapercibido, nese momento o noso autor xa estaba algo afastado dos actos públicos debido ás enfermidades da súa precaria saúde.
Fonte: “Avelino Díaz: Unha voz comprometida na Galicia emigrante”
Autor: Marivel Freire Freire
Editado por: Brigadas en defensa do Patrimonio Chairego
Asociación Cultural
A Asociación Cultural “Avelino Díaz” pretende poñer en valor a vida e a obra do poeta nacido en Santa Comba da Órrea, pero que pasou parte da súa infancia en Meira. De adolescente emigrou a Bos Aires, onde desenvolveu unha intensa actividade xornalística e literaria.
O obxectivo desta asociación é conseguir un Día das Letras Galegas dedicado a este autor, co fin de dar recoñecemento e difusión á súa obra.
Para iso, promoven infinitas iniciativas que dean visibilidade á vida e obra deste distinguido personaxe.
Tanto o CEIP de Meira como o Centro Sociocultural de Riotorto levan o nome de “Poeta Avelino Díaz”. Tamén se fai referencia ao seu traballo na rúa de Meira, dando nome a dúas rúas próximas ao parque Professor Río Barja, e son: a rúa Avelino Díaz e a rúa Debezos.